rock müziğin doğuşu

1800'lerin sonunda Afrika'dan kopartılarak, başka kıtalara köle olarak getirilen topluluklar, bundan sonraki yaşamlarının devamında bir de kökenleri etnik ögelere dayanan müzik türü oluşturdu."Blues" adı verilen bu müzik geniş bir zenci kitlesi tarafindan üretilip yorumlanmaya basladi. temelde rock müziginin alt yapisi gibi davul, bass gitar ve gitardan olusan tapiya sahipken, sound daha elastik, daha anlasilir ve temizdi.Sözlerde ise genelde bir tanriya yakaris ve kabullenis söz konusuydu.Zaman içerisinde zencilerin hakim oldugu bu müzige beyazlar da yöneldi;ama hiçbir zaman bir zenci blues sanatçisi kadar basarili olamadilar.
Beyaz insanlarin "Blues"la bulusmasi ve onlarin esarette olmayan yasamsal rahatligi,müzigi farkli formlara sürüklemeye basladi.Daha çok beyaz insanin yaptigi ve daha neseli, hareketli bir sounda sahip olan Rock'n Roll ile Blues'un eslesmesiyle karsimiza hala çok kisi tarafindan kabul gören "Rhythm&Blues"u çikardi. tüm bu dönemlere baktigimizda Blues'dan Rock'n Roll'a;Rock'n Roll'dan Rhythm&Blues'a albümleri hala çok kisi tarafindan alici bulan John Mayall, B.B. King, Chuck Berry, Bill Haley, Jerry Lee Lewis, Bo Diddey, Muddy Waters gibi efsane sanatçilar karsimiza çikmakta.
Bu dönemin pesinden ortaya çikan bir müzikal olusum vardi ki Pop'un yumusak ve ticari yapisindan uzak, Blues'un yakarislarindan farkli bir sounddu."Hard Rock" denilen bu müzikal yapi 60'li yillarda büyük bir kabul gördü.Cream, Mc5 gibi çok ünlü gruplar ortaya çikti.
Bu dönemde sira disi ve tepkici gençlik, muhafazakar kiliseler ve kilise üyeleri tarafindan dislandi.Kilise tarafindan rock müzik aforoz edildi.Bu aforoz ve lanetleme daha sonra rock'in türevi olan "Heavy Metal"'in seytan müzigi olarak sifatlanmasina neden olacakti.Standart bir tapi isteyenler bu gençligin sıra dışı olmasini istemiyor ve onlari toplumdan soyutluyordu.Işte metal ve rock'ın şeytani oldugunun vurgulanmasi da böylece ortaya çikti